رمان زرد مخاطبانش را در برابر رسانه های ناهمسو آسیب پذیر می نماید
به گزارش وبلاگ گردشگر مدرن، مهدی کردفیروزجایی در گفت وگو با خبرنگاران با بیان اینکه داستان ها یا رمان های عامه پسند یا تفریحیِ صرف، در مقابل رمان های جدی یا تحلیلی قرار دارند، عنوان نمود: نویسندگان و ناشران آثار عامه پسند به جامعه نگاه می نمایند تا ببینند چه نوع روایت یا داستانی مورد اقبال آنهاست همان را با کمترین دردسر فراوری می نمایند. در اینجا منظور از چه نوع اثر صرفا موضوع یا مفاهیم نیستند بلکه شکل و چگونگی انتقال موضوع و مفاهیم هم موردنظر است.
این نویسنده ادامه داد: یک نویسنده جدی که متن تحلیلی خلق می نماید برایش مهم نیست که مردم چه می خواهند و در مقام کارگزار فرهنگی قرار می گیرد و می گوید من نویسنده باید مشخص کنم که مردم چه بخواهند و چگونه باید متن را دریابند که این تفاوت رویکرد، آثار را متفاوت می نماید.
وی توضیح داد: در آثار عامه پسند کافی است که نویسنده بتواند صرفا یک کشمکش بیرونی و ظاهری بر سر موضوعاتی که بشر عموما با آن سروکار دارد ایجاد کند مثل کشمکش بر سر زن یا اموال و همین کافی است تا مخاطب سطحی نگر بخواهد بداند که انتها این کشمکش چه می گردد؟ طبیعی است چه مخاطب سطحی نگر و چه نویسنده ای که برای این قشر می نویسد برایش پی بردن به چرایی این درگیری مهم نیست و صرفا این مهم است که چه می گردد؟ به پولی که بر سرش دعواست چه کسی می رسد؟
این مدرس داستان نویسی با بیان اینکه نویسنده آثار عامه پسند مخاطبش را در آن حد به حساب نمی آورد که نسبت به وقایع پرسشگری داشته باشد، اضافه کرد: نویسنده آثار عامه پسند مخاطبش را به نوعی ابله در نظر می گیرد و البته بسیاری از عامه پسند نویس ها خودشان هم در حدی نیستند که اگر از روحیه پرسشگری مخاطب باخبر باشند، بتوانند پاسخی داشته باشند.
کردفیروزجایی بیان نمود: معتقد نیستم که عموم مردم کتابخوان جامعه سطحی نگرند و اساسا همه آثاری که با اقبال روبرو می شوند آثار زرد و سطحی نیستند .ما از هر دو طیف فکری جامعه با آثار و رمان های فاخری روبرو هستیم که مخاطب را به فکر و سوال و تامل وا می دارند و از عمق محتوایی فلسفی، دینی، روانشناختی و جامعه شناختی برخوردارند و در عین حال با اقبال عموم مخاطبان روبروند. از این میان می گردد جای خالی سلوچ محمود دولت آبادی، آنک آن یتیم نظرکرده محمدرضا سرشار،پس از بیست سال سلمان کدیور، سمفونی مردگان عباس معروفی و سووشون سیمین دانشور را نام برد.
نویسنده کتاب هایی همانند ملداش و افعی کشی در پاسخ به این سوال که رمان های زرد نامناسب هستند یا فایده دارند، گفت: آثار عامه پسند اگرچه به لحاظ ادبی سخیف و مبتذل هستند اما می توانند پلی باشند که مخاطب را با ادبیات جدی و تحلیلی آشنا نمایند ضمناً در اوضاع اقتصاد بیمار نشر آثار عامه پسند کمکی به ناشران است تا سرپا باشند و ادامه دهند.
کردفیروزجایی با اشاره به اینکه مضرات آثار عامه پسند قابل اغماض نیست، بیان کرد: طیف مخاطبان این آثار، سطحی نگر و ظاهربین می شوند از این رو سواد تحلیل خوراک های فرهنگی شان پایین می آید و در مقابل تکنیک های رسانه های ناهمسو یا منفعل می گردد و یا تحت تاثیر قرار می گیرند.
وی توضیح داد: در کنار رمان ها و داستان های عامه پسند و جدی طیف دیگری از آثار قرار دارند که نه موضوع برایشان مهم است، نه قصه و پیرنگی برای گفتن دارند و نه حرف و محتوایی برای ارائه که این طیف ناتوانی خود را صرفا با بازی های فرمی و افراط در تکنیک می پوشانند و باعث سردرگم کردن مخاطب می شوند.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران