آیا حاضرید نگهداری از مادر سالمند خود را به یک ربات بسپارید؟
به گزارش وبلاگ گردشگر مدرن، همراهی ربات ها با انسان ها در زندگی روزمره هر روز بیشتر و بییشتر می گردد اما نرخ اطمینان به ربات ها چندان پیشرفتی نداشته و بسیاری از مردم معتقدند با پررنگ تر شدن حضور ربات ها در زندگی روزمره ما احتمال خطرات نیز بیشتر می گردد.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از نیویورک تایمز، جمعیت سالخورده در حال افزایش است و برای مراقبت از این جمعیت، ربات یکی از گزینه های احتمالی است. هم اکنون نیز دستگاههایی که در خانه های سالمندان استفاده می گردد نسبت به سالهای گذشته تغییراتی چشمگیرتر دارند.
پیش بینی جمعیت جهانی 65 ساله و بالاتر تا سال 2050 و کاهش تعداد افراد سنین جوان که می توانند به این جمعیت سالخورده خدمات ارائه دهند، طبیعیست که تعداد ربات های پرستار به طور فزاینده به عنوان پادزهر برای ارائه خدمات به افراد مسن افزایشش پیدا کتد.
ربات های بزرگ مراقب سالمندان می توانند برای یادآوری داروهای افراد، همراهی در پیاده روی یا اموری مشابه مورد استفاده واقع شوند. این در حالی است که بعضی دیگر از ربات های پرستار سالمندان بیشتر روی موارد روانی مثل شاد کردن سالمندان، گپ زدن با انان و به عبارتی دقیق تر روحیه بخشی به سالمندان متمرکزند. البته ربات های پرستار روحیه بخش انواع و اقسام دارند و از ظاهر انسانی تا ظاهر حیوان خانگی را شامل می شوند.
در ایالات متحده از سال 2016 این نوع ربات ها به فروش رسید ه اند و به گفته گروه صنعتی فدراسیون بین المللی رباتیک، فروش ربات ها برای یاری به افراد مسن و افراد معلول تا سال 2022 حداقل 25 درصد افزایش خواهد داشت. با این حال ، بسیاری از افراد به شدت نگران موارد اخلاقی استفاده از این نوع تکنولوژی هستند.
ماتیاس شوتز ، مدیر آزمایشگاه تعامل انسان و ربات دانشگاه تافتز در این خصوص می گوید: ربات ها اگر از راه درست استفاده شده و به خوبی کار نمایند ، می توانند به مردم در حفظ کرامتشان یاری نمایند. آن چه که من از نظر اخلاقی به آن مشکوک هستم این است که جنبه اجتماعی این ماشین ها را فراموش کنیم و بیش از حدی که باید ربات ها را وارد زندگی شخصی خود کنیم.
در اینجاست که معضلات اخلاقی شروع می گردد. از یک سو سازندگان رابت ها در تلاشند با افزودن ویژگی های انسانی، ربات ها را هر چه بیشتر با معیارهای مورد علاقه انسانها نزدیک نمایند و از سوی دیگر، نزدیک شدن بیش از حد ربات ها به ساختارهای انسانی خطر نقض حریم خصوصی کاربران را ایجاد می نماید.
رباتهای اجتماعی به طور ایده آل به انسانها الهام می دهند تا با آنها همدلی نمایند مارتی دی گراف، استاد دانشگاه اوترخت در هلند ، که اخلاق را در تعامل انسان و ربات مطالعه می نماید معتقد است حتی ربات هایی که به صورت اجتماعی طراحی نشده اند می توانند چنین واکنشی را ایجاد نمایند: بعضی از افراد صاحب ربات های خانگی از نبود ربات در خانه، خراب شدن ربات یا آسیب دیدن ربات به شدت ناراحت می شوند و به عبارتی ربات را یکی از ت اعضای خانواده خود حساب می نمایند.
ریچارد پاک، استاد دانشگاه کلمسون که در حال آنالیز تقاطع روانشناسی و طراحی فناوری از جمله ربات ها است ، می گوید: هدف از فراوری ربات های پرستار، یاری به افراد مسن در زندگی روزمره خود است اما گاهی جم وابستگی فرد سالمند به ربات تا حدی افزایش پیدا می نماید که شبیه نوعی اعتیاد می گردد.
ما درباره تأثیر طولانی مدت مراقبت و یا اثرات غیرمستقیم احتمالی مراقبت از ربات اطلاعات کمی داریم و به همین دلیل است که در این مقطع ابتدایی بسیار مهم است که هم به داستانهای پیروز این زمینه و هم به نگرانی های عمومی توجه گردد. نزدیک به 60 درصد آمریکایی ها که در سال 2017 نظرسنجی شده اند ، اظهار داشتند که نمی خواهند از مراقبت رباتیک در سنین میانسالی برخوردار باشند.
یک اصل اساسی برای استفاده از ربات ها این است که ربات ها دستورالعمل هایی شفاف دریافت نمایند و کاملا تعیین باشد مرز رفتاری و حدود اختیاراتت ربات ها در چه حدی است. درواقع اگر الگوریتم مواجهه با ربات ها تعیین باشد می توان تا حد زیادی از مسائل احتمالی بعدی پیشگیری کرد. دروقع به نظر می رسد تدوین بعضی از قوانین اولیه برای فعالیت های ربات ها الزامی است.
این الزام در بعضی موارد بیشتر حس می گردد. برای مثال فرض کند یک ربات همراه بیماری معلول است، این ربات به تمامی اطلاعات دارویی بیمار دسترسی دارد و حتی می تواند با پزشک ارتباط داشته باشد. بر این اساس ربات نباید از حدود خود تجاوز کند، حق تغییر داروها را ندارد یا نباید در برنامه پزشک دخالت کند. با همه این ها استفاده از ربات ها در بعضی شرایط یک الزام بزرگ به نظر می رسد برهمین اساس است که تدوین برنامه های قانونی برای فعالیت و اختیارات ربات ها به ویزه تا دو دهه آینده بسیار مهم به نظر می رسد.
منبع: انتخاب