برای مردی که از پا نمی نشیند!

به گزارش وبلاگ گردشگر مدرن، مگر می گردد که نسل ما بازنشسته گردد یا اصلا مگر روزنامه نگاری هم بازنشستگی دارد؛ صاحب این جملات بیش از 30 سال است در رسانه قلم می زند و حال که بازنشسته شده نیز قصد کناره گیری از این عرصه را ندارد.

برای مردی که از پا نمی نشیند!

به گزارش وبلاگ گردشگر مدرن، یونس شکرخواه، روزنامه نگار پیشکسوت و استاد علوم ارتباطات که اغلب با نام پدر روزنامه نگاری آنلاین ایران از او یاد می شود، چندی پیش بازنشسته شد؛ اگرچه بر این باور است که هنوز هم کارش تمام نشده است. شکرخواه مثل بسیاری از استادان روزنامه نگاری یکی از مهمترین اهدافش را انتقال تجربیات حرفه ای خود به نسل جوان می داند؛ نسل جوانی که به تعبیر او بعضی از آنها تحریریه ها را با اتاق سوسمارها اشتباه گرفته اند و فکر می نمایند می توانند با حذف روزنامه نگاران پیشکسوت خودشان به جایی برسند.

او نسل روزنامه نگاران هم دوره خود را نسل حاصل جمع می داند؛ همان نسلی که علی اکبر قاضی زاده از آن با عنوان نسل دایناسورها یاد می نماید و نام های آشنای زیادی را هم در دل خود جای داده است؛ از یونس شکرخواه و حسن نمکدوست و علی اکبر قاضی زاده گرفته تا حسین قندی، هادی خانکی، فریدون صدیقی، فرید قاسمی و بسیاری دیگر.

شکرخواه درباره روزنامه نگاران هم نسل خود می گوید که نسل ما نسل حاصل جمع است و قدر هم را می دانیم. ما معلم هایی هستیم که همکلاسی داریم و نه شاگرد و هر لحظه می توانیم از هم بیاموزیم. برای ما انتقال قدرتی در کار نیست. این را بدانید که ما بازنشسته نمی شویم. سازمان ها اگر نمی خواهند، ما خودمان می توانیم تجربیاتمان را مدون کنیم؛ چراکه آموخته ایم روزنامه نگاری ما را می کشد، مگر آنکه با آن زندگی کنی!

شکرخواه که امروز معتقد است روزنامه نگاری سم شیرین است که ذره ذره می نشیند و آرام آرام می برد به یغما، سال ها پیش به پیشنهاد یکی از دوستانش پا به این عرصه گذشت. او که پس از دریافت مدرک سیکل راهی کشور هند شده بود، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور باز می شود و تحصیلات خود را به شکل جدی تا مقطع دکتری ادامه می دهد.

البته در ابتدا حرفه معلمی را انتخاب کرد و اتفاقا با هادی خانیکی نیز همکار بود. سال 60 به پیشنهاد خانیکی مقاله هایی را ترجمه و به روزنامه اطلاعات می فرستد و در واقع از همین زمان پا به حرفه روزنامه نگاری و جهانی رسانه می گذارد. سال 61 نیز به روزنامه کیهان می رود و در بخش بین الملل این روزنامه مشغول به کار می شود و چندی بعد نیز دبیری این سرویس را برعهده می گیرد. البته فعالیت های روزنامه نگارانه او تنها محدود به این حوزه نبود و در بخش های دیگری نیز تجربه روزنامه نگاری دارد.

در این میان اما آنچه بیش از همه در کارنامه حرفه ای شکرخواه در تمام این سال های فعالیت روزنامه نگاری و دانشگاهی به چشم می خورد، کوشش او برای پیوند زدن روزنامه نگاری سنتی و آنلاین بوده است. حضور او در کنفرانس های بین المللی، نوشتن مقالات متعدد، سردبیری سایت همشهری آنلاین و نگارش کتاب های متعدد از جمله مهمترین فعالیت های او در این زمینه بوده است.

او همچنین در دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و در مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها تدریس نموده و در حال حاضر عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان در دانشگاه تهران است. البته کلاس های خود را علاوه بر دانشکده، در فضای مجازی و در وبلاگ آموزشی خود نیز دنبال می نماید.

در کارنامه حرفه ای این روزنامه نگار، دبیری بخش بین الملل و عضویت در شورای تیتر کیهان (1377-1361)، عضویت در شورای علمی فصلنامه رسانه، ماهنامه تخصصی صنعت چاپ، فصلنامه پژوهش های ارتباطی، عضویت در شورای سردبیری کتاب هفته، سردبیری جام جم آنلاین (1384-1381) و سردبیری همشهری آنلاین (از سال 1398-1385) نیز به چشم می خورد.

شکرخواه به سبب کتاب هایی که نوشته است، به عنوان یکی از ایده پردازان این حوزه و روزنامه نگاری تجربی و علمی شناخته می شود.

او چندی پیش درباره دغدغه های این روزهای خود به وبلاگ گردشگر مدرن گفته بود که کماکان تدریس را دارم و خیلی ترجیح می دهم اگر در خانه بنشینم، تجارب و خاطراتم را دوباره بنویسم؛ از محیط هایی که در آنجا بزرگ شدم، جاهایی که ترک کردم و محل هایی که به آنها پیوستم. تغییر فازی که از کار روزنامه نگاری چاپی به آنلاین دادم. دوباره نگاهی به کتاب هایم بیندازم و خلاءهایی که داشته اند را پر کنم.

شکرخواه همچنین در توصیف فضای رسانه ای این روزهای کشور، اظهار نموده است: فضای رسانه ما از جهاتی جالب نیست. کوشش می شود اما یک مقدار از سوی مسوولان، مقامات و ... نسبت به رسانه ها کج فهمی وجود دارد و اینکه هر انتقادی را تهدید قلمداد می نمایند. از طرف دیگر هم، سرتاسر جهان به زبان فارسی حرف می زنند، هر چه هم می خواهند می گویند. ما بی توجه به حرف های آنها مانده ایم و انگار که کسی نمی شنود. آنها حرف می زنند و دست روزنامه نگار ما خیلی باز نیست که هم سوژه های خودش را تعقیب کند و هم بتواند آن فضای اطراف رسانه های ما که به مخاطب ما دسترسی کامل دارد را با وزن خودش نشان دهد.

این استاد روزنامه نگاری همچنین توصیه نموده که بهتر است رسانه ها گُر نگیرند و از صفت سازی پرهیز نمایند و به قلب حقیقت بزنند. الان که روزنامه ها از سرعت رسانه های آنلاین عقب افتاده اند می توانند کمی سمت تحلیل و مکاشفه گری، تحقیق و پی گیری اخبار بروند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "برای مردی که از پا نمی نشیند!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "برای مردی که از پا نمی نشیند!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید