همه اهالی دهکده سلیم آباد در تنکابن در زمینه سفالگری فعالیت می نمایند - وبلاگ گردشگر مدرن

به گزارش وبلاگ گردشگر مدرن، خبرگزاری مهر/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، همه اهالی دهکده سلیم آباد در تنکابن در زمینه سفالگری فعالیت می نمایند.

تصور اینکه همه اعضای یک خانواده می توانند به قدمت 5 نسل کنار هم زندگی نموده و یک کسب و کار را دنبال نمایند آنقدر که دهکده ای تشکیل داده و همان جا خانه و کارگاهشان را بسازند و آوازه هنرشان به گوش فلک برسد؛ سخت نیست چون در شهرستان تنکابن روستایی وجود دارد که اینچنین است.

سیاه گل چال نام قدیم این روستا بوده و حالا چند سالی است به نام یک شهید سلیم آباد نامیده شده است. در دهکده سلیم آباد همه با هم فامیل و سفالگرند. از بابا محب که این حرفه را از هفت جد پشتش به ارث گرفته تا نتیجه های دختری و پسری که قد و نیم قد کنار پدر و مادرهایشان سفالگری یاد گرفته اند.

در دهکده سفال شهرستان تنکابن که به عنوان روستای ملی صنایع دستی در رشته سفالگری ثبت شده، صبح به صبح محب علی محبی بزرگ فامیل به کارگاه های سفال سر می زند. هر روز پیش بندها به دور کمر بسته می گردد دخترها و پسرهای بابا محب، عروس و نوه ها، حتی همسر او، دستها را در گل فرو می برند و عصرها ظروف ساخته شده را در کوره می پزند.

از وقتی دخترهای بابا محب بزرگ شدند، سفال های روستا هم رنگ دیگری گرفت. سفال ها ظریف تر شد و مشبک هم به یاری سفالگری آمد و رنگ ها و طرح ها شکل ظروف کاربردی و تزئینی به خود گرفت.

خانواده بزرگ محبی تنها فراوری نماینده کلاهک سفالی در کشور هستند که برای سقف آلاچیق به کار برده می گردد. به همین علت دو محصول پر کاربرد بیشترین فراوری این دهکده است. یکی کلاهک سفالی و دیگری خمره های بزرگ.

پسر بزرگ خانواده نشان مرغوبیت کالا در بخش سفالگری دارد و به یاری پدر خمره های بزرگ می سازد. همسر و بچه ها او هم کار می نمایند. پنج دختر بابا محب ظروف دیگری می سازند که هر کدام کاربری های مختلفی دارد از سوت سفالی گرفته تا ظروف تزئینی و کاربردی مثل گمچ.

اینجا کسی بیکار نیست. بابا محب 40 نفر را بیمه صنایع دستی نموده است، چون کسب و کار در اینجا خانوادگی است. سفال از در و دیوار دهکده آویزان است. کارگاه ها برای حضور گردشگران آماده شده و محل فروش و کارگاه ها و حتی کوره پزخانه برای بازدید همگان مسیر است.

فرح، نوه پسری بابا محب است که روابط عمومی این دهکده را به عهده دارد. وبلاگ گردشگر مدرن و تصویربرداران زیادی به همراه گردشگران از این دهکده به علت رونق یک کسب و کار خانگی تماشا می نمایند. رفت و آمد مسئولان در این روستا کم نیست، چون آوازه آن به شورای جهانی صنایع دستی نیز رفته و کارشناسان زیادی به اینجا می روند.

کسب و کار خانوادگی دهکده، معروفیت جهانی هنر دست بابا محب، فراوری خمره های بزرگ و کلاهک سفالی آلاچیق ها، زندگی خانوادگی اهالی روستا، کیفیت سفال های فراوری شده و توجه مسئولان و کارشناسان، سلیم آباد را به معروفیت رسانده است.

علت معروفیت آن هم بیشتر مدیون بابا محب است او که به عنوان بزرگ خاندان وقتی خیلی کودک بود سفالگری را یاد گرفت و 20 سال دور از خانواده در کشورهای دیگر سفالگری کرد. وقتی به ایران هم آمد در قالب هنرمند تراز اول به شهرهای مختلف برای کار دعوت میشد.

او گواهی مرغوبیت کالا را در کنار لوح های تقدیر و مدارک دیگرش نگه داشته است تا سندی برای معروفیت روستا باشد. روستایی که خاکش از 300 سال پیش برای ساخت سفال و سرامیک عالی بوده و قرار است 60 سال دیگر هم در اختیار این خانواده بزرگ سفالگر باشد.

بابا محب میگوید: خاک اینجا برای سفال خاک مقاومی است. ظروفی که می سازیم هم نسبت به سفال شهرهای دیگر از جمله لالجین مقاوم تر می گردد. از طرفی در کوزه های اینجا وقتی آب یا لبنیات ریخته می گردد، یک حالت تصفیه نماینده به خود می گیرد. ما این موضوع را آزمایش نموده ایم. ضمن اینکه خاک اینجا رنگ اخرایی دارد، اما در لالجین از خاک سفید استفاده می نمایند. ما اینجا به ظروف کمتر لعاب می زنیم، اگر هم باشد یک بار کافی است اما در لالجین دو بار لعاب می زنند.

او چند نکته هم برای استفاده از سفال میگوید و شرح می دهد که عمر کوزه آب دو سال است، چون املاح آب تصفیه می گردد. گمچ هم ظرفی است که هم داخل فر می رود و هم میتوان آن را روی گاز گذاشت اما قلق دارد. باید برای بار اول 5 ساعت آب در آن بجوشد. بعد از آن چند بار روی گاز که قرار می گیرد. زیرش شعله پخش کن داشته باشد و بعد از آن حتی میتوان داخل فر گذاشت. اما اگر یک دفعه آب سرد داخلش ریخته گردد، می ترکد.