تشکر ویژه از آقای رئیس جمهور ، از شنبه همه چیز به روال عادی برمی شود! - وبلاگ گردشگر مدرن

به گزارش وبلاگ گردشگر مدرن، هشتگ #در-خانه-بمانیم در این مدت به نقل و نبات فضای مجازی تبدیل شده است اما این قبیل هشتگ ها، نان سر سفره ملت نمی گردد. کرونا خطرناک است اما خطرناک تر از آن، اپیدمی ناکارآمدی است.

به گزارش گروه سیاسی وبلاگ گردشگر مدرن، چند روزی است که دولتمردان یک به یک جلوی لنز دوربین ها ظاهر می شوند و مردم را متهم اصلی شیوع کرونا در کشور اعلام می نمایند. وزیر بهداشت هم از این امر مستثنی نیست. میدانم که برای گله و شکایت وقت خوبی را انتخاب ننموده ام. زنان و مردان جامعه پزشکی، رخت جهاد بر تن نموده و در جبهه بیمارستان مشغول حماسه آفرینی هستند، اما اگر از دردهایم نگویم، بغض فروخورده درونم به غم باد تبدیل و در این جدال تنگاتنگ با کرونا، قوز بالا قوز می گردد.

آقای دکتر نمکی، وزیر محترم وزارت بهداشت و درمان، میدانم که جنابعالی خود منتقد بعضی اقدامات و کم کاستی های دولتمردان فعلی هستید. نامه های سرگشاده تان در این چند روز، خود روایتگر این خستگی و دل زدگی از نظام مدیریتی کشور است. مسئولان می گویند که 80 درصد مسائل توسط مردم حل می گردد و 20 درصد آن بر عهده دولت و دستگاه های حاکمیتی است.

هشتگ #در-خانه-بمانیم در این مدت به نقل ونبات فضای مجازی تبدیل شده است اما این قبیل هشتگ ها، نان سر سفره ملت نمی گردد؛ کارگر روز مزدی که چرخ زندگی بر وفق مرادش نچرخیده و نتوانسته حساب بانکی برای خود دست وپا کند، در این شرایط قرنطینه چه باید بکند تا همان یک لقمه نان خشکی که قبلاً به سر سفره می آورد، جبران گردد.

مدیران دولتی، مردم طبقات ضعیف جامعه در این چند سال گذشته، کمرشان به اندازه کافی شکسته است و بینی و بین الله دیگر جانی برای ایستادن ندارند. بسیاری از بازاریان از عدم همکاری بانک ها و ادارات و مالکان جهت دریافت اجازه بها گلایه می نمایند و از برگشت خوردن چک هایشان طی روز های آینده سخن می گویند؛ بعضی مجبور هستند که در مغازه بمانند تا شاید مشتری بیاید و بتوانند اقساط و چک های خود را وصول نمایند.

دولت نه در قرنطینه عمل قابل قبولی انجام داد و نه در امورات اداری، اقدامات قابل ملاحظه ای داشت. آخرین آمار از تعداد تلفات کارمندان بانک به 17 نفر رسیده و جای سؤال است که آیا واقعاً نمی شد بعضی ادارات و مراکز به صورت موقت تعطیل شوند؟

علی الظاهر مسئولان قصد دارند در راستای حمایت از اقشار کم بضاعت و آسیب پذیر، سبد حمایتی را به کلیه کسانی که شغل خاص با درآمد ثابت ندارند در اسفندماه پرداخت نمایند و این افراد با یاری بانک اطلاعات ایرانیان شناسایی یا ثبت نام می شوند.

البته باید از افرادی که به فکر سلامتی همنوعشان هستند، تشکر کنیم و یک تشکر ویژه هم از آقای رئیس جمهور داشته باشیم، چون در بحران موجود، ستاره ای دست نیافتنی در آسمان بودند و کاملاً به قرنطینه مقید. ناگفته نماند که بعضی از مسئولان وزارت بهداشت در میدان خدمت، جان فشانی می نمایند. آقای نمکی، ما از دولت آقای روحانی گله داریم، کرونا روزبه روز در کشور فراگیرتر می گردد، ولی آقای روحانی بالاخره بعد از 100 روز، رئیسی برای جمعیت هلال احمر انتخاب می نماید.

احمد امیرآبادی نماینده مردم قم در خطاب به حرف های آقای روحانی در توئیتر خود نوشته است: آقای رئیس جمهور، شما گفته اید که باید زنجیره شیوع کرونا قطع گردد، با حضور هفته ای یک بار جنابعالی، غیبت معاون اول محترم و تعطیلی مجلس که با فشار وزیر بهداشت رخ داد، چطور این اتفاق محقق گردد. آقای روحانی کرونا لحظه ای و ثانیه ای عمل می نماید، ولی شما می خواهید هفته ای جلسه مقابله برگزار کنید.

وزیر محترم بهداشت، یادم است وقتی نام کرونا در کشور مطرح شد، شما جلوی دوربین ها آمدید و گفتید: 48 ساعت آینده به اندازه لازم ماسک و وسایل ضدعفونی نماینده به بازار عرضه خواهیم کرد تا سودجویی محتکران خاتمه یابد و در روز های آینده ماسک به صورت رایگان در اختیار عموم جامعه قرار خواهد گرفت.

اما نزدیک به 20 روز از آن وعده شما می گذرد و هنوز در بسیاری از بیمارستا ن ها و مراکز بهداشتی با کمبود جدی ماسک روبرو هستیم؛ بعضی پرستاران از اینکه در طول روز فقط یک ماسک سهمیه دارند شاکی هستند و شما بهتر از من میدانید ماسک سه لایه حداکثر تا 3 ساعت مقاومت دارد. شما بهتر از من میدانید که صندلی های بنزین ازجمله مراکز شیوع ویروس کرونا هستند، اما حداقل امکانات پیشگیری در آنجا مشاهده نمی گردد و تهیه ماسک و دستکش را به خود صندلی داران محول نموده اند. فارغ از فشار مضاعف به وزارت بهداشت و نقدها فراوانی که به وزارت صمت وارد است، نباید از نقش سازمان مدیریت بحران نیز غافل شویم.

سو مدیریتی سازمان مدیریت بحران

وقتی بحرانی در کشوری رخ می دهد، مدیریت بحران ازجمله مهم ترین کار ها به حساب میاید و به همین دلیل، سازمانی بنام مدیریت بحران در کشور تأسیس شده است و 5 درصد بودجه کل کشور به مدیریت بحران اختصاص دارد. اسماعیل نجار اهل سرخه، نزدیک به 10 سال است که مدیریت این ارگان مهم در کشور را برعهده دارد و ظاهراً نقدها نیز به بی مدیریتی این نهاد مدیریتی وارد است.

در اساسنامه این سازمان آمده است که ارتقای توان شناسایی مخاطرات و درک خطر حوادث و سوانح در سطح کشور ازجمله تهیه اطلس ملی مخاطرات طبیعی و تدوین برنامه های کاهش خطر حوادث و سوانح استانی ازجمله وظایف این نهاد مدیریتی در کشور است. سؤالی که از مسئولان سازمان مدیریت بحران مطرح می گردد این است که با توجه به اینکه در تاریخ10 دی1398، مقامات چینی، سازمان بهداشت جهانی را از شیوع نوع ناشناخته ای از ذات الریه (سینه پهلو) در شهر ووهان، استان هوبی مطلع کردند و سازمان جهانی بهداشت (WHO) شیوع کروناویروس جدید در چین را به عنوان یک شرایط اضطراری بهداشتی جهانی گفت.

با توجه به هشدار ها، چه اقدامات پیشگیرانه ای در کشور صورت گرفت و چرا با در نظر دریافت سرعت شیوع آن، زیرساخت های فراوری مواد بهداشتی در کشور، صرف افزایش فراوری مواد ضدعفونی نگردیده و یا شبکه توزیع صحیحی برای اقلام بهداشتی در نظر گرفته نشده است. به نقل از وزارت بهداشت بیش از 10000 نفر در کشور به ویروس کرونا مبتلا شده اند و تعداد زیادی از هموطنانمان جان خود را ازدست داده اند، هنوز کمبود مواد ضدعفونی نماینده و ماسک در سطح شهر ها مشاهده می گردد. البته مردم نیز در کنترل این بحران، تاثیر بسیاری دارند.

وقتی دولت به خاطر جلوگیری از شیوع کرونا، مدارس و مراکز علمی کشور را تعطیل نموده است، از مردم انتظار می رود که گامی در جهت کاهش مسائل بر دارند. متأسفانه مسافرت های بعضی از هموطنانمان و عجله های خرید شب عید، به گسترش این بیماری یاری می نماید. هر چقدر مردم به ویروس کرونا بی توجه باشند، تعداد افراد فوت شده و مبتلا افزایش می یابند.

در حال حاضر کرونا تمام امور زندگی ما ایرانیان را تحت الشعاع خود قرار داده است. ویروس کرونا نیز مانند بقیه امراض از قبیل طاعون و وبا به زودی در ایران ریشه کن خواهد شد. یادمان باشد که با همدلی یکدیگر، می توان به شعار #کرونا-را-شکست-بدهیم جامه عمل پوشاند. نتیجه تمام این بی تفاوتی ها دولت این شد که نهایت امر، مدیریت در اختیار ستاد کل نیروهای مسلح هم قرار گیرد تا شاید باری از روی دوش وزیر بهداشت برداشته گردد. کرونا خطرناک است اما خطرناک تر از آن، اپیدمی ناکارآمدی است.

منبع: خبرگزاری دانشجو