اولین سمینار ملی روش استحکام بخشی بناهای تاریخی در قزوین برگزار شد - وبلاگ گردشگر مدرن

به گزارش وبلاگ گردشگر مدرن، ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، اولین سمینار ملی روش استحکام بخشی بناهای تاریخی در قزوین برگزار شد.

علیرضا خزائلی، مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین در خصوص اولین سمینار ملی روش استحکام بخشی بناهای تاریخی با رویکرد میان رشته ای و بررسی روند مطالعات استحکام بخشی مسجد جامع قزوین اظهار کرد: انتخاب درست مقیاس شرط عقل برای ورود به یک مسئله است و درخصوص بنای تاریخی باید توجه داشت که بنا چطور و با چه مقیاسی ساخته شده؟ معمار قزوینی مسجد جامع مقیاسی داشته که با آن مقیاس وزن و طول را که منجر به ساخت حجم فعلی شده انتخاب کرده و امروز با کمک علم و تکنولوژی و نرم افزارهای نو به کاری که معمار در زمان خود استفاده نمیکرد مقیاس داده ایم.

وی با اشاره به مطالعاتی که در دو فاز در خصوص مسجد جامع قزوین اجرا شده، گفت: در پاسخ به این سوال که آیا گزارش منتج به اقدامات اجرایی است؟ پاسخ ما این است که چرا نگردد؟ از زمان سن پائولوزی تا امروز چیزهایی به سازه ورود کرده اما ورود ما در این زمینه روشمند و علمی خواهد بود و قبل از هر اقدام اجرایی طرح را در معرض ارائه بین متخصصین قرار دادیم و درخواست ما این است که متخصصان گزارش را با جزئیات بیشتر مطالعه کنند و نقد و پرسش را به ما برگرداند.

مدیر کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان قزوین یادآور شد: تیم اجرایی مسجد جامع قزوین حتماً باید تحقیق را بیشتر کند و اگر مداخله ای هم برنامه ریزی می گردد با ابزار امروزی با دقت بیشتر انجام گردد و فرآیند پایش از قبل، حین و بعد گزارش دهد که توانسته به اهداف خود برسد یا نه ضمن اینکه باید نتایج مطالعات و هر اقدامی به اشتراک گذاشته گردد.

دکتر احمد شکوه فر، عضو تیم اجرایی سمینار روش استحکام بخشی بناهای تاریخی گفت: ما در خصوص بهترین راهکار برای ایمن سازی بناهای تاریخی تحقیق کرده ایم و در خصوص سازه مسجد جامع قزوین که موضوع ویژه سمینار است تا به امروز اقدامات مختلفی از طریق تیم های مختلف در سالهای مختلف اجرا شده است، از جمله این اقدامات میتوان به احداث حلقه بتنی در قسمت گنبدخانه و خرپای فلزی در این قسمت اشاره کرد و همچنین داربستهای فلزی در داخل سازه برای مشاهده و علامت گذاری و آسیب شناسی برپا شده است.

وی با بیان این موضوع که دو فاز مطالعاتی در خصوص مسجد جامع قزوین صورت گرفته، بیان نمود: در این مطالعات آثار دخالتهای گذشته به طور کامل بررسی شده و یک سری دستورالعمل در خصوص این بخش بیان شده است؛ از سوی دیگر سناریوهایی که باعث بروز ترک در سازه شده هم مورد بررسی قرار گرفته است.

عضو تیم اجرایی سمینار روش استحکام بخشی بناهای تاریخی ادامه داد: فرونشست و فرسایش هم در این تحقیق مورد توجه ما بوده که بتوانیم بفهمیم کدام یک از این علل تأثیر بیشتری روی تخریب سازه داشته، در فاز اول مطالعات این نتیجه حاصل شد که عامل نشست می تواند عامل اصلی در بروز مسائل مسجد جامع باشد و در فاز دوم مطالعات، تحقیقات مربوط به ساختگاه به شکل گسترده تر تکرار شد و تمام مطالعات ژئوتکنیک جهت سنجی مطالعات مرحله قبل مجدداً انجام شد.

وی اعلام کرد: با انجام تحقیقات نو در پی این هستیم که نقطه شروع نشستها را پیدا کنیم و از طریق روشهایی مثل تزریق و یا اصلاح خصوصیات مکانیکی خاک که کمترین اثر را روی بنا داشته باشد بتوانیم این مسئله را برطرف کنیم. در ادامه این مطالعات در صورتی که نتایج پایش سازه که در حال انجام است پس از انجام مداخلات، کاهش سرعت رشد ترکها را نشان دهد، میتوان به ترمیم ترکها و مسائل دیگر از طریق راهکاریی همچون تزریق ملاتهای ترمیمی اقدام کرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد قزوین در پاسخ به این سؤال که آیا میتوان داربستهای داخل گنبدخانه مسجد جامع عتیق را برداشت، شرح داد: از دیدگاه سازه ای المان های داربست برای سازه های موقت بکارگیری می شوند و استفاده از آنها به عنوان مهار منطقی نیست.

شکوه فر در سرانجام شرح داد: ما ظرفیت داربستهای موجود در گنبدخانه را به طور کامل مورد بررسی کیفی و کمی (مدل عددی) قرار داده ایم، مجموعه داربستهای موجود در تحلیل سازه از خود ناپایداری نشان می دهند و همچنین نسبت باربری عناصر قائم داربستها نشان می دهد بیشتر این المان ها تحت بارگزاری جانبی بسیار محدود از بین می روند.